.
.
.
ΥπΑΡΧΕΙ ΚΑπΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΟπΟΥ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΑΜΑΤΑ ΞΑΦΝΙΚΑ. ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ EKEINH ΠOY ΑΚΟΥΣ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΕΙς πΩΣ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ. ΔΕΝ ΕΧΕΙς ΝΑ ΜΑΘΕΙς ΤΙπΟΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ πΙΑ. Όλη Η ΥπΟΛΟΙπΗ ΖΩΗ ςΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ πΡΟΣ ΤΑ πΙΣΩ.
.
.
.
Πήρα μια βαθειά ανάσα κι αναλογίστηκα τι έκανα όλη την ημέρα και χθες και προχθές. Στο αμέσως επόμενο λεπτό ξέχασα τι σκεφτόμουν σαν μια υπόθεση που λησμονήθηκε από καιρό ενώ παράλληλα είχα την σιγουριά πως αν ήθελα θα μπορούσα να θυμηθώ με ακρίβεια κάθε λεπτομέρεια από τις σκέψεις μου.Τι απομένει ακόμα να γίνει; Κανείς δεν μπορεί να πάρει την θέση μου εδώ ούτε κι εγώ ο ίδιος δεν έχω καιρό για μένα. Βάζω μια σκέψη κατά νου ο θεός πρέπει να ξεκουραστεί λίγο και κάποιος πρέπει να τον φροντίσει δυο τρία βήματα ακόμα και χαμογελώ. Τριγυρνώντας στους δρόμους της Αθήνας βλέπω τους ανθρώπους να χάνουν σιγά σιγά όλη την δύναμή τους. SICK OF THE ORDINARY? Άραγε η ΑΚρόπολη να στέκεται ακόμα όρθια; Γιατί όχι; Όλα είναι κατασκευές του μυαλού.
Τα νιάτα μου φεύγουν όπως ένας τυχαίος περαστικός που κοντοστάθηκε είδε κι αποχώρησε. Πόσοι και πόσοι ακόμα και τούτη την στιγμή δεν προσπαθούν να διατηρήσουν την ισορροπία τους; Όχι από αυτοσεβασμό ούτε από αξιοπρέπεια. Αντίθετα.
Μια κυρία κάθησε δίπλα μου στο μετρό. Δεν είναι ρωσίδα. Πόσο αξίζει μια μεσόκοπη καλοδιατηρημένη ελληνίδα; Μια γυναίκα έχει αξία όχι όταν δίνεται αλλά όταν την παίρνουν. Συντονίζει τις επιθυμίες της με τον μόχθο του εραστή της και έτσι απελευθερώνεται χωρίς τίποτα πια να μπορεί να την συγκρατήσει. Η κυρία δίπλα μου γέρασε από την μελαγχολία της. Άδικο. Άδικα ανασαίνει προσπαθώντας να παραμείνει γυναίκα απορροφήθηκε από τον ίδιο της τον εαυτό. Ανύπαρκτη. Είναι ήδη ανύπαρκτη η καημένη. Θα συνέλθει όμως και θα συνεχίσει από την αρχή ξανά μέχρι το τέλος.
Αναρωτιέμαι ποιός απ' τους δυο μας βρίσκεται πιο κοντά στον θάνατο. Τι έλεγα; Νάτα μας. Η διπλανή κυρία πήρε τα πάνω της. Εκφράζει μια αδυναμία να μην μπορεί να αποσύρει τα μάτια της από πάνω μου. Εγώ αλλού. Ένα ρίγος διαπέρασε όλη της την ραχοκοκκαλιά που ξεκίνησε από τα δόντια της και έφτασε μέχρι την ρίζα της. Χαμογέλασε ωστόσο. Ήταν τεντωμένη σε σημείο να σπάσει. Είναι από τις γυναίκες αυτές που έχουν κλειστά όλα τα παράθυρα του σπιτιού τους και το μόνο πράγμα που χάσκει ανοικτό είναι ο κόλπος τους που καραδοκεί στενά δεμένος με το υπόλοιπο σώμα.
Θα κάνουμε ωραία λείψανα αν συνεχίσουμε έτσι οι δυό μας. NEED SOMETHING KINKY TO TURN YOUR CRANK? Τα πράγματα εξαφανίζονται όταν δεν τα σκέφτεται ο νους. CLUCK. Στην επόμενη στάση κατέβηκα. πΗΡΑ ΜΙΑ ΒΑΘΕΙΑ ΑΝΑΣΑ ΚΙ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΗΚΑ ΤΙ ΕΚΑΝΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΧΤΕΣ ΚΑΙ πΡΟΧΤΕΣ. ΣΤΟ ΑΜΕΣΩς ΕπΟΜΕΝΟ ΛΕπΤΟ ΞΕΧΑΣΑ ΤΙ ΣΚΕπΤΟΜΟΥΝ ΣΑΝ ΜΙΑ ΥπΟΘΕΣΗ πΟΥ ΛΗΣΜΟΝΗΘΗΚΕ ΑπΟ ΚΑΙΡΟ ενώ παράλληλα είχα την σιγουριά πως αν ήθελα θα μπορούσα να θυμηθώ με ακρίβεια κάθε λεπτομέρεια από τις σκέψεις μου.
.
public live shows-
.
-λέω να πάω στην θάλασσα σήμερα.
.
.
.
