ihadafarminafrica


14.7.06

Κραυγή

.
ΛΕΩ ΝΑ πΑΩ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΗΜΕΡΑ.
πΑΙΔΙ ΕπΤΑ ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 1974.
.

Κάνω μπλουμ στο νερό η μαμά μυρίζει καλοκαιρινή ζηλεύω τον μικρό μου αδελφό στην αγκαλιά της αλλά έχω αρχίσει να το ξεπερνώ όπως και η αδελφή μου που ξέχασε την ζήλια της για μένα και πλατσουρίζει τώρα παρέκει με τις φιλενάδες της φιλόδοξες δεσποινίδες κάνουν κόρτε στα αγόρια της παραλίας σκουπίζοντας τις μύξες τους με μάτια κατακόκκινα από την αλμύρα και τις πατητές. Για δες επιτυχία που έχουν οι ρουφιάνες. Θα πέσω να πνιγώ. Σε πεντέξι χρόνια δηλαδή θα μου τρέχουν κι εμένα τα σάλια για ζαβολιάρες;
.
Μπλουμ δίχως κλείσιμο της μύτης. Εδώ ο άντρας ο σωστός. Ένα δύο τρία έσκασα ας πνιγώ αργότερα. Τα μυαλά μου πάνε να σπάσουν η μύτη τσούζει έφτασα όμως στο σαράντα και καμαρώνω σα γύφτικο σκεπάρνι μου λείπουν και δυο τρία δόντια έτοιμος να σκάσω χαμόγελο που δεν θα το σκάσω όμως γιατί έχω επίγνωση της κατάστασής μου οι ήρωες είναι πάντα σοβαροί και κυρίως δεν τους τρέχουν οι μύξες.
.
Η αδελφή μου με άρπαξε από το χέρι με δύναμη. ΤΡΕΧΑ. πΑΜΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΕΞΩ. Με ξεπλάτιασε τραβώντας με. Το χέρι της γλυστράει επάνω στο δικό μου δεν μπορεί να με πιάσει καλά σχεδόν με γδέρνει. Τι σχεδόν; Ένα μήνα έγλυφα τα σημάδια από τα νύχια της. Λατρεμένα ίχνη αγάπης. Δεν έβγαλα τσιμουδιά παρότι σε άλλη περίπτωση θα της έβγαζα το μαλλί τρίχα τρίχα. Στην ακτή κάποιος ούρλιαζε ΠΟΛΕΜΟς / γενική επιστράτευση / ΤΡΕΧΑΤΕ ΣΤΑ ΣπΙΤΙΑ Σας / πΟΛΕΜΟΣ / Οι Τούρκοι μπήκαν στην Κύπρο / ΠΟΛΕΜΟς –
.
PUBLIC LIVE SHOWS.
.
Έγινε της πουτάνας. Δεν είχα ξαναδεί την μάνα μου έτσι και ούτε την ξαναείδα ποτέ. Στο σπίτι βρήκαμε ένα γράμμα από τον πατέρα επάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Απευθυνόταν στην μητέρα. ΜΕ πΗΡΑΝΕ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ. ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΟ ΣπΙΤΙ ΚΑΙ ΦΥΓΕΤΕ ΑΜΕΣΩς ΜΕ ΤΑ πΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ. ΈΧΩ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ ΗΔΗ ΚΑΙ Σας πΕΡΙΜΕΝΟΥΝ. ΣΑΣ ΑΓΑπΩ ΟΛΟΥς. ΘΑ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΜπΟΡΩ ΓΙΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΩ γερός ΚΟΝΤΑ Σας.
.
πΑιδιά της κατοχής οι γονείς μου ήξεραν από πρώτο χέρι ότι στον πόλεμο οι μόνοι που δεν πείνασαν πολύ ήταν οι πληθυσμοί της υπαίθρου.
.
.
Δεκατρία χρόνια μετά είμαι φοιτητής στην Θεσσαλονίκη. Ο παπανδρέου αποφασίζει να τρίξει τα δόντια στους Τούρκους η γνωστή ιστορία με το ωκεανογραφικό τρεις κολλητοί μου που δεν είχαν αναβολή στρατιωτικής θητείας βρέθηκαν σε μια νύχτα στα χαρακώματα ανεκπαίδευτοι φαντάροι ακόμα να φοβερίζουν τον εχθρό ο ένας σ’ ένα νεκροταφείο στον έβρο κρατούσε το όπλο του μέσα στο πυχτό σκοτάδι δίχως να έχει κάνει ούτε μια δοκιμαστική βολή ο άλλος εν πλω έβαφε μια φρεγάτα για να δείχνει πιο όμορφη πιο ετοιμοπόλεμη και ο τρίτος σ’ ένα στρατόπεδο κάπου στας Βορείους Ελλάδας τηλεφωνητής να του ‘χει πάει τρεις και μια που άκουγε τον διοικητή του να φωνάζει ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΥΣΙΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΤΑΝΚΣ και σοβαρή κουβέντα πίσω από το υπουργείο να μην παίρνει.
.
ΤΡΕΛΛΑΘΗΚΑ. Δεν είχε κανείς νέα τους για έναν μήνα μόνο κάτι επίσημες διαβεβαιώσεις προς τις μανάδες ΤΑ πΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ. Καμιά τους όμως δεν θα ησύχαζε αν δεν έβλεπε το παιδί της πίσω ζωντανό και αρτιμελές.
.
ΕΝΟΙΩΘΑ ΤΥΨΕΙΣ. ΑΝΗΣΥΧΟΥΣΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΕΝΩ ΤΑ ΚΟΛΛΗΤΑΡΙΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ πΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ΦΡΕΣΚΟ ΚΡΕΑς ΕΤΟΙΜΟ πΡΟς ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ.
.
Κατέβηκα στους δικούς μου. Η μάνα μου ανησυχούσε ότι μπορεί η κρίση να γενικευτεί και να γίνει γενική επιστράτευση πάλι. Δεν είχε χάσει τον έλεγχο όμως όπως τότε εκείνο το καλοκαίρι του 74. Βέβαια ούτε και τότε έχασε τελείως τον έλεγχο έκανε όλα όσα έπρεπε να κάνει και προστάτεψε την οικογένειά της με ψυχραιμία. Μπορεί να έφταιγε και το γεγονός ότι κανείς δεν πίστευε πως τα πράγματα θα εκτραπούν πλήρως.
.
Σε μια μάζωξη των γονιών είχαν γίνει λίγο πολύ κι αυτοί φιλαράκια λόγω των φιλικών δεσμών μεταξύ των παιδιών τους οι πατεράδες μεταξύ των οποίων και ο δικός μου προκειμένου να καθησυχάσουν τις κλαίουσες μητέρες και να επιβάλλουν ολίγη ψυχραιμία ξεστόμισαν το ανομολόγητο ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ Της ΓΡΑΦΗς ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΡΕς πΩς ΚΑΝΕΤΕ ΕΤΣΙ ΕΧΟΥΝ ΥπΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΥπΕΡΑΣπΙΣΟΥΝ ΤΗΝ πΑΤΡΙΔΑ.
.
Μπλουμ στο νερό. Ένα δύο τρία. Έφτασα 40 χρονών. Μυαλό ακόμα δεν έβαλα. Το ΚΡΕΑς ΜΟΥ ΟΜΩς ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΞΕπΟΥΛΗΣΩ ΕΤΣΙ ΡΕ πΑΤΕΡΑ.

PUBLIC LIVE SHOWS. ΟΙ γέροι ΑΣ ΒΓΑΛΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥς ΤΟ ΦΙΔΙ ΑπΟ ΤΗΝ ΤΡΥπΑ ΚΑΙ Ας ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΟΥς ΝΕΟΥΣ ΝΑ ΧΑΡΟΥΝ ΤΑ ΝΙΑΤΑ ΤΟΥΣ. ΑΛΛΙΩς ΚΑΛΟ πΝΙΞΙΜΟ ΑΔΕΛΦΙΑ.
.
.


Δεν υπάρχει τρόπος να επιστρέψουμε στο σημείο απ' όπου ξεκινήσαμε.